Artikel geplaatst op 2 september 2022
Onlangs heeft de Joint Commission een update uitgebracht van de prestatie-elementen op Medicatie Management-standaard 09.01.01 die te maken heeft met antimicrobiële stewardship-programma’s in ziekenhuizen. Deze updates treden in werking in januari 2023 en zijn te vinden hier. Bovendien heeft het Centers for Medicaid & Medicare Service (CMS) Center for Clinical Standards and Quality/Quality, Safety & Oversight Group updates vrijgegeven voor interpretatieve richtlijnen voor ziekenhuisvereisten, waardoor hun antimicrobiële stewardship-voorschriften nu live zijn. De details over de CMS-vereisten zijn te vinden hierwaarbij rentmeesterschap met name gekoppeld is aan infectiepreventie en -bestrijding, evenals kwaliteitsborging en prestatieverbetering.
Een geweldig ding dat de Joint Commission in hun update opneemt, is onderdeel van prestatie 10 (die nieuw is) en vereist dat ziekenhuizen financiële middelen toewijzen voor personeel en informatietechnologie om het antibioticabeheerprogramma te ondersteunen. Ondersteuning van informatietechnologie is van cruciaal belang voor het opzetten van een functioneel programma voor antimicrobieel beheer en is nodig om initiatieven te beoordelen, zoals het beheer van richtlijnen voor infectieziekten.
Richtlijnen worden meerdere keren genoemd in de vier pagina’s tellende nieuwe antimicrobiële standaarden voor ziekenhuizen van de Joint Commission, inclusief in prestatie-element 18 waar twee evidence-based richtlijnen vereist zijn en in prestatie-onderdeel 19 waar het stewardship-programma vereist is om de naleving van ten minste één van de richtlijnen (inclusief antibioticakeuze en therapieduur). CMS vermeldt ook verschillende keren richtlijnen in hun 22 pagina’s tellende document over nieuwe antimicrobiële stewardship-vereisten voor ziekenhuizen. Dit omvat de eis dat stewardship-programma’s zich houden aan nationaal erkende richtlijnen, evenals best practices, om het gebruik van antibiotica te verbeteren. Het omvat ook competentiegerichte training en opleiding van ziekenhuispersoneel en personeel, inclusief medisch personeel, en van toepassing zijnd personeel dat gecontracteerde diensten in het ziekenhuis levert, over de praktische toepassingen van richtlijnen, beleid en procedures voor antibioticabeheer. Beide regelgevende instanties verwachten dat antimicrobiële stewardship-programma’s lokale gegevens gebruiken (bijv resistentietrends) om hun institutionele richtlijnen te ontwikkelen.
Ik heb onlangs de gelegenheid gehad om Dr. Michael Long te ontmoeten en te spreken, een expert op het gebied van klinisch informatieontwerp. Hij is mede-oprichter van het Clinical Decision Support Platform Eerste lijn (voorheen Spectrum) en heeft jarenlange ervaring op het gebied van kennisvertaling en zorg. Met ziekenhuisgebaseerde antimicrobiële stewardship-programma’s die er niet alleen op uit waren om zich te houden aan wettelijke normen, maar ook om zinvolle praktijkveranderende richtlijnen te implementeren, leek het een goede gelegenheid om zijn brein te kiezen voor het grotere goed. Hij heeft zijn deel van het goede, het slechte en het lelijke gezien als het gaat om richtlijnen voor infectieziekten en antimicrobieel rentmeesterschap.
Dr. Long was zo vriendelijk om een interview te houden en het volgende werd ontwikkeld. Hier zijn enkele gedachten over waarom niemand uw richtlijnen gebruikt – door middel van inzichten over het ontwerpen van bruikbare richtlijnen voor infectieziekten…
Waarom gebruiken mensen geen richtlijnen waar we zo hard aan werken?
Ik denk dat het probleem kan worden onderverdeeld in twee hoofdonderdelen: gedragsbarrières en operationele barrières. Aan de gedragskant kunnen mensen het te druk hebben of werken ze in een instelling zonder een cultuur van rentmeesterschap. Deze barrières kunnen moeilijk aan te pakken zijn.
Operationele barrières bieden daarentegen over het algemeen meer mogelijkheden voor verbetering en kunnen een goed startpunt zijn om het voorschrijfgedrag te verbeteren. Operationele barrières die het gebruik van richtlijnen in de weg staan, kunnen bijvoorbeeld een slecht ontwerp, gebrek aan workflowintegratie of problemen met toegankelijkheid zijn.
Wat zijn, op basis van uw ervaring, enkele kernboodschappen voor mensen die praktijkrichtlijnen voor infectieziekten willen opstellen?
Bij Eerste lijn, hebben we een fantastisch team voor klinische inhoud en informatie dat duizenden richtlijnen heeft opgesteld in samenwerking met specialisten op het gebied van infectieziekten over de hele wereld. In onze ervaring zijn de drie basispijlers van het proces “Localize, Standardize, Crystallize”.
Lokalisatie verwijst naar het proces van het aanpassen van generieke richtlijnen om regionale gevoeligheden, patiëntenpopulaties, beschikbaarheid van geneesmiddelen, diagnostische methoden enzovoort weer te geven. Sterker nog, hoe lokaler uw richtlijnen zijn, hoe nuttiger ze zullen zijn voor uw providers. Overweeg dingen toe te voegen zoals lokale contactnummers, medicijnkosten en institutionele branding. Deze kleine aanpassingen zullen het vertrouwen vergroten en een betere eindgebruikerservaring bieden.
Standaardisatie verwijst naar het creëren van een ontwerpsysteem dat specificeert hoe kleuren, pictogrammen, lettertypen, lay-outs en andere interface-elementen moeten worden gebruikt. Consistent opgemaakte richtlijnen zijn veel gemakkelijker voor uw providers om in één oogopslag te begrijpen. Dit proces is gemeengoed op veel gebieden, maar verrassend zeldzaam op het gebied van geneeskunde.
Kristallisatie verwijst naar het proces van het maken van richtlijnen die precies de juiste hoeveelheid informatie bevatten. In onze ervaring is dat meestal minder dan u denkt. Op het zorgpunt zijn uw zorgverleners hoogstwaarschijnlijk geïnteresseerd in snelle toegang tot specifieke begeleiding bij diagnose, behandeling of follow-up. Probeer alle overbodige informatie te verwijderen die deze workflow hindert.
Hoe moeten we het script omdraaien op wat traditionele richtlijnontwikkeling is geweest?
We moeten richtlijnen niet langer zien als platte, tekstdocumenten die lijken op tijdschriftartikelen. Dit type communicatie is in honderden jaren niet significant veranderd. Buiten de geneeskunde zijn mensen eraan gewend dat informatie georganiseerd, doorzoekbaar, geïntegreerd en mobiel is. Dit is ook onze visie op het ontwerp en de levering van medische richtlijnen.
Door de conversie van platte documenten met veel tekst naar interactieve algoritmen kunnen providers snel relevante informatie vinden zonder door irrelevante secties te hoeven bladeren. Door de integratie van rekenmachines, antibiogrammen en formulierinformatie worden richtlijnen een nuttiger onderdeel van klinische workflows. Optimalisatie voor mobiele apparaten maakt richtlijnen gemakkelijk toegankelijk op het punt van zorg. We verwachten dat traditionele, platte richtlijnen geleidelijk zullen worden vervangen naarmate providers slimmere richtlijnen gaan eisen die dezelfde boeiende gebruikerservaring hebben als bij andere services.
Hoe kunnen we succesvoller zijn in het begrijpen van onze richtlijn eindgebruikers?
Het begrijpen van eindgebruikers is absoluut een fundamenteel onderdeel van het verbeteren van de naleving van richtlijnen. Eindgebruikers kunnen echter aanzienlijk variëren, afhankelijk van een aantal factoren, waaronder zorgomgeving, afdeling of beroep, dus om ze te begrijpen, zijn altijd meerdere niveaus van overleg en betrokkenheid vereist.
Multidisciplinaire commissies en enquêtes kunnen inzicht geven, maar als het gaat om het begrijpen hoe uw richtlijnen worden gebruikt, gaat er niets boven analyse. Onderbenutting van een bepaalde richtlijn binnen een bepaalde afdeling kan bijvoorbeeld een mogelijkheid bieden om samen te werken met eindgebruikers om de duidelijkheid, bruikbaarheid of bekendheid van de aanbevelingen te verbeteren.
Hoe kan het ontwerp van richtlijnen helpen om enkele van de door u genoemde gedragsbarrières aan te pakken?
Dit is een geweldige vraag. Gedrag is iets waar we echt in geïnteresseerd zijn en is met name relevant voor antimicrobieel rentmeesterschap.
Het eenvoudigste antwoord is dat goed ontworpen, voor mobiel geoptimaliseerde richtlijnen gemakkelijker te gebruiken zijn, waardoor de tijdsbarrière wordt overwonnen. We hebben dit rechtstreeks van providers gehoord. Uit een feedbackenquête bleek dat de meeste providers dachten: Eerste lijn was gemakkelijk te navigeren, tijdbesparend en verbeterde ook hun geschiktheid voor het voorschrijven.
Het proces van het ontwerpen, implementeren en promoten van richtlijnen biedt een aantal extra mogelijkheden om vertrouwen op te bouwen, wat een belangrijke gedragsmotivator is. Door bijvoorbeeld institutioneel leiderschap in het proces op te nemen, kunnen eindgebruikers ervan verzekerd zijn dat de richtlijnen op hoog niveau worden ondersteund. Evenzo kan het zoeken naar en opnemen van feedback van eindgebruikers een deugdzame cyclus starten en een gedeelde missie creëren om de patiëntenzorg te verbeteren.
Er valt nog veel te leren op dit gebied en we zijn benieuwd wat de toekomst in petto heeft!
Over de geïnterviewde
Michael Long, Ph.D. is de mede-oprichter van Eerste lijneen mobiel platform waarop organisaties vertrouwen om klinische beslissingen te verbeteren door het ontwerp en de levering van richtlijnen voor infectieziekten op het punt van zorg te optimaliseren.
Voorafgaand aan Firstline behaalde hij zijn doctoraat aan de University of British Columbia voor de ontwikkeling van nieuwe therapeutische strategieën om de regeneratie van skeletspieren te verbeteren. Als postdoctoraal fellow aan de Universiteit van Toronto ontwierp Michael nieuwe methoden voor het ontdekken van geneesmiddelen voor wees-nucleaire receptoren en was hij mede-oprichter van een bekroonde motion graphics-studio, gericht op kennisvertaling in onderzoek en gezondheidszorg.
Bij Firstline leidt Michael het klinische content- en informatieontwerpteam, dat een brug slaat tussen de werelden van onderzoek, gezondheidszorg, kennisvertaling en technologie.
Opmerking van de uitgever: Ik wil mijn uiterste dankbaarheid uitspreken aan Dr. Long voor het nemen van de tijd om zijn inzichten hier in dit open-access artikel te delen, waar mensen van over de hele wereld ervan kunnen profiteren.
AANBEVOLEN AAN U
